Indonesie - Gili Trawangan

Op woensdag 21 oktober vertrokken we met de boot naar Gili Trawangan. Na anderhalf uur varen ploften we met onze blote voetjes in het witte zand, goed begin! 

En eigenlijk hebben we hier niet veel meer gedaan dan aan het strand liggen..

Gili Trawangan is de grootste van 3 Bounty-eilanden tussen Bali en Lombok. Ze hebben hier alleen fietsen en de Gili Ferrari met 1 pk oftewel paard en wagen. Ongeveer 6x per etmaal (dus ook om 04.00 uur s'nachts) galmt de plaatselijke zanger met het repertoire van de moskee over het hele eiland. 

Aangekomen pakten we ook de Gili Ferrari naar onze hut in het noorden van het eiland. Gelijk op het fietsje op zoek naar food! Op het strand bestelden we friet met beef. Wat in de vorm kwam van friet met bolognaise saus, ook prima.

Donderdag was bakdag en hebben we de hele dag in een zitzak gehangen. Anne had nog een sportieve ingeving en is gaan 'paddle', staand op een surfplank peddelen. Ondertussen een beetje rond koekeloeren, prima dus.

Alles op het eiland werkt op aggregaten en lantaarnpalen zijn er dus niet veel, ook de locals doen niet aan licht op de fietsen of paard. s'Avonds terugfietsen is dus een bumpy ride. Vrijdag hadden we onze vaste spot gevonden met bedjes en parasols die je niet hoeft te huren, je hoeft alleen maar wat te verteren, kijk dat past in ons budget. We zijn ook voor het eerst wezen snorkelen, dat recht voor je strandbedje kan, echt iets voor ons. En na een half uur zagen we een zeeschildpad, heel gaaf om van dichtbij te zien. Toen we terug naar onze hut wilden, ging het codeslot van de fietsen niet meer open en konden we lopend terug. Chefke had s'ochtends de codes veranderd maar vergeten ff door te geven. 'Sorry yeah.' Zaterdag hebben we gewisseld van hotel, wat dichter bij het strand lag en dus geen fietsen meer nodig. Na een middag op het strand onze nagels laten lakken door een lekker enthousiast Indonesisch vrouwtje. Waarna we hebben gechilled en daardoor te laat waren om nog ergens te gaan eten, maar no worries wij komen niet om van de honger.

Zondag werd het na een middagje bakken toch tijd om de schommel in het water te vinden. We hadden het de afgelopen dagen al aan een paar locals gevraagd, maar die schijnen er nog nooit van gehoord te hebben. Zelf maar op onderzoek uit dus. Na een uur over het strand gebanjerd te hebben, ein-de-lijk (die ondertussen verrekte) schommel gevonden! Gelukkig waren we nog net op tijd voor een zonsondergang foto.

Tijd voor bier! En hebben we ons door de Gili Ferrari weer terug naar de andere kant laten brengen. We vonden zelf dat we wel een royal sea plateau verdiend hadden en hebben we heerlijk zitten smikkelen van de kreeft, kring prawns, inktvisringen en red snapper. Maandagavondhebben we het nachtleven van Gili T (voor intimi) verkend en werd het uiteindelijk heel gezellig. Dinsdag moesten we weer op zoek naar een nieuw onderkomen en gelukkig vonden we het 2 minuten verderop bij onze grote vriend Nas. Woensdag zijn we in de middag mee gegaan met een boot party op een fantastisch jacht. Denk zon, bounty uitzicht, cocktails en lekkere muziek. Andrea is nog lekker het water ingeplonst voor de kust van Lombok. Anne heeft nog steeds een haatliefdeverhouding met boten op open zee en heeft hem dus de hele middag gechilled. Na een prachtige zonsondergang zijn we weer teruggevaren naar Gili T.

Waar we onder het genot van afhaalpizza probeerden te kijken naar een slechte kwaliteit dvd, opgenomen in de bios en vol krassen. Donderdag was het tijd om het eilandje te verlaten en zetten we na een shaky bootrit weer voet op Balinese wal. Waar we op de airport een ticket hebben geboekt om zaterdagmorgen 06.00! naar Singapore te vliegen. Je moet er wat voor over hebben om budget te vliegen. 

De leesboeken zijn uit, de lonely planet laten we verkreukeld achter,  eerste kleurtje zit erop. Tijd om afscheid te nemen van de goedlachse Indonesiers  (en daar komen ze ver mee) en de dronken met plakplaatjes bedekte Australiërs. 

Indonesië je sateetjes en nasi waren heerlijk. Je rijstvelden, stranden en tempels prachtig. Time for Singapore!

'Dit is de leven en ik weet dat dit de leven is'

We vinden het iedere keer heel leuk om alle reacties te lezen! 

Jullie stiekeme lezers mogen ook reageren ;) 

Indonesie - Bali

Bali

Afgelopen week hebben we het wat rustiger aan gedaan en zijn we in Kuta Beach geweest waar we hebben gechilled, gesurft, gegeten en gedanst. 

Zaterdag zijn we aangekomen in Denpasar en daar overnacht. Zondag echt de intentie gehad om een lokale bus naar Kuta Beach te nemen, maar toen kwam er taxi langs incl. airco met goede deal, snel gekozen. Daarna naar ons hotel in Kuta Beach gegaan. Wat je kan vergelijken met elke Costa met een Indonesisch sausje erover. s'Middags onze favo eettentje 'Fat Chow' met goeie sate en lekkere ribbetjes gevonden en de zee wezen bekijken. Dinsdag onze 1e echte beachdag, eindelijk! De strandbedjes waren duurder dan ons hotel, dus prioriteiten stellen en onze sarongs op het zand neergelegd. Maar geen schaduw en wel volle zon, dus 1+1= zo rood als een kreeft. Inmiddels hadden we een beter plan, lekker dobberen in het zwemparadijs van het Hard Rock Hotel. En kwamen we zonder moeite door het hotel bij het zwembad terecht. s'Avonds voor het eerst wezen clubben in Skygarden wat bestaat uit 8 clubs onder 1 dak, nuchter verdwaal je er nog wel. Dinsdagmorgen stond onze 1e surfles op de planning, het 1e uur nog wat last van gisterenavond,maar daarna ging het prima. We hadden zelfs al wat golven gepakt. Na 2,5 uur surfen waren we echt mega gaar en onder de schrammen. Dus chillen op bed in de airco, want deze tamme eenden zijn zonder enige conditie gaan backpacken. Woensdag was het weer tijd voor surfles en daarna konden we verhuizen naar een nieuw hotel, waar we hebben genoten van de roomservice faciliteiten. Die avond de lekkerste chicken teriyaki cashew sushi op bij Sushi Tei. Stranddag 2 op donderdag, toch maar de strandbedjes en parasol en dat beviel goed! Heerlijke nasi van Kopi Pot op,als goede bodem om dansjes te wagen in de Skygarden. Vrijdag waren we weer aan het hotelhoppen en hebben we gechilled aan het zwembad. Zaterdag was het tijd voor onze laatste surfles en die moest natuurlijk worden vastgelegd. Gelukkig had de driver van de surfschool ook foto skills en bleven wij een paar keer op het board staan, waardoor er nu ook bewijs is!

Ons nieuwe motto: 'Vraag de Aziaat om foto's te maken, want die snappen het.' Wij liggen helemaal op 1 lijn met de locals qua telefoongebruik, overal wifi en ze houden ook van momenten vastleggen. ;-) Helaas hadden we nog steeds geen spekkoek op, dus zijn we naar Seminyak gegaan, waar ze een grote supermarkt hebben incl. spekkoek. Onder het motto van 'nu we er toch zijn' hebben we daar nog de zonsondergang gekeken bij een strandtentje onder het genot van een verfrissende Bintang.

Zondag was het tijd voor wat cultuur en vertrokken we naar Ubud, in het midden van Bali. Hier zitten vooral mensen die op zoek zijn naar zichzelf en alleenreizende vrouwen die in de ban zijn van boek/film 'Eat, Pray, Love'. Hier verbleven we in het Suly Resort, midden tussen de rijstvelden, wat wordt gerund door lokale hotelstudenten. Zij komen uit de omliggende dorpen en hebben geen geld voor onderwijs. Hier krijgen zij intern een gratis opleiding. Gelijk op pad naar het centrum voor het lokale paleis en kwamen we terecht in een ceremonie optocht voor een tempel. De dag erop 'on the road' met onze driver, Wayan, die we hadden ontmoet tijdens een taxirit in Kuta. We hebben een tempel op een clif bezocht Pura Luhur Uluwatu en Pura Tanah Lot een hele mooi tempel die tijdens vloed wordt omringd door water. In Jimbaran hebben we geluncht met verse  gegrilde vis op het strand.  Ook zijn we naar de Buddha to Buddha fabriek geweest, althans dat zeggen ze. 'T zou ook zomaar een ander zilverfabriekje kunnen zijn, erg leuk om te zien.

Die avond was het ultiem relaxen tijdens de Balinese massage die we hadden geboekt. Dinsdag hebben we voor het eerst een scootertje gehuurd en hebben we een waterval in de buurt van Ubud bezocht om vervolgens door te gassen naar het centrum waar we hebben geluncht in een tentje met een hoog tofu-gehalte.

Om 3 uur was het tijd voor de afternoon tea in het hotel, dalijk gaan we nog stretchen tijdens een Yoga-les. Kortom we hebben ons zelf gevonden in Ubud en vertrekken morgen naar Gili Trawangan voor het ultieme bounty-gevoel!

'Rice, Rice, Baby' 

Indonesie - Java

Het 1e eiland zit er alweer op!

Na een fantastisch uitzwaaicomite vertrokken we naar Abu Dhabi met Etihad. Wat een super maatschappij! Incl. dr. Dre waardige koptelefoon en fata morgana muziekje bij het uitstappen.

Na wat gegeten te hebben en getukt met airco op standje bibber vertrokken we naar Jakarta. Waar we rond 23.00 uur aankwamen. Eenmaal buiten gelijk belaagd voor taxi,taxi! Maar Andrea had uitgezocht en dat we een blue bird moesten hebben en meter aan. Ons pakken ze niet (denken we) De volgende ochtend ontbijtje in het hotel, wat bestond uit rijst en hard gekookt ei, welkom in Indonesie! Gelukkig was er toast. Daarna hurry up met de backpacks lopend naar Gambir Station voor de trein naar Bandung. Het oversteken is al een avontuur op zich, want zebrapaden en stoppen voor voetgangers kennen ze niet en er zijn miljoenen scootertjes. Inmiddels zijn we hier pro in, handje op en gaan! Aangekomen in Bandung hadden we eigenlijk nog niks geregeld, wisten alleen dat we in de wijk JL Braga moesten zoeken. Dus maar weer op zoek naar een BlueBird en naar Braga. Waar we uiteindelijk een goedkoop hotelletje vonden in een foodcourt mall. s'Avonds heerlijk Satay Ayam op bij Braga Permai, wat vroeger Maison Brogerijen heette, een NL patisserie en hofleverancier. De ontbijtkoek en krakelingen waren er nog te vinden.

Woensdag was het tijd om de toerist uit te hangen. Met onze gids Yana zijn we naar een aardbeienboerderij geweest,  de vulkaan 'Gunung  Tangkuban bezocht,door een theeplantage gelopen en pootje gebaden in de Grazia hotsprings.   Dat bevalt ons wel een beetje rondrijden in auto of trein.Soms was het niet helemaal duidelijk wat nu de attractie was, omdat ze ook graag met ons de foto wilden. O yeah with 'the giant'. Echt?!

  Donderdag hadden we een prachtige treinreis door bergen, rijstvelden en kleine dorpjes naar Yogyakarta. Hier zagen we ook de 1e andere toeristen en backpackers, dat was wel even wennen. Tot nu toe waren we overal de enige blanken geweest, want het is regenseizoen (oja) en dus laagseizoen. Eenmaal aangekomen bleek Hotel Rengganis een verborgen pareltje in de stad met zwembad, plonsen dus. Vrijdag stond om 03.00 uur de wekker om de zonsopgang te gaan bekijken bij de Borobudur, een enorme boeddistische tempel.

Ons chefke moest flink doorgassen en wij hijgend den berg oprennen, maar we waren net op tijd. In de bus zaten nog 3 gezellige Nederlanders die zich ook niet zo hadden ingelezen. Dus onderweg naar de Prambanan toch maar even de Lonely Planet erbij, we waren dus op weg naar het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex. Eenmaal daar aangekomen was het ondertussen 40 graden en er was welgeteld 2 vierkante meter schaduw.

Om bij te komen van al dat moois zijn we daarna lekker gaan chillen met de andere Nederlanders bij het zwembad. En besloten we dat het wel weer genoeg cultuur voor een week was en morgen naar Bali vliegen. Dus met de riksja naar het boekingskantoor om de boel te regelen.

'Let's go to the beach, each. Let's go get a wave.'

'

De 1e paar dagen zijn we dus al aardig wat wijzer geworden in de wereld van rondtrekkende rugzaktoerist. 

Liefs Andrea en Anne